επικατάγνυμαι

ἐπικατάγνυμαι (Α)

1. κατασυντρίβομαι πάνω σε κάτι

2. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) ἐπικατηγμένος, -η, -ον

αδύνατος, άτονος, τσακισμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κατάγνυμαι «συντρίβομαι»].